Іван Паўлавіч Мележ

Іван Паўлавіч Мележ (8 лютага 1921, в. Глінішча, Хойніцкі р-н, Гомельская вобл. — 9 жніўня 1976, Мінск) — беларускі празаік, драматург, публіцыст.

Іван Паўлавіч Мележ

Нараджэнне

8 лютага 1921 в. Глінішча, Хойніцкі р-н, Гомельская вобл.

Смерць

9 жніўня 1976 Мінск

Выказванні Івана Мележа

Мова — гэта вялікі народны скарб. Яго нельга не паважаць, як нельга не паважаць родны народ.

Навука — свет, які выклікае павагу.

Мары няясныя, няпэўныя, але яны клічуць. Нястрымна.

Няма горшага за той суд, якім судзіш сябе сам.

Жанчыны ўмеюць хаваць свае пачуцці. Нічога не зразумееш!

Мой дэвіз — надзея і вытрымка.

— Дзённікі, 9 лістапада 1941 г.; Выбраныя творы. С. 444.

Песня сагравае. Песня не абцяжыць плечы ў паходах. Песня — нямногая з радасцей на вайне.

— Дзённікі, 7 снежня 1941 г.; Выбраныя творы. С. 450.

На фронце камандзір любіць байца за дапамогу, смеласць, адданасць, а баец камандзіра за кіраванне, розум, чуласць.

— Дзённікі, 1 сакавіка 1942 г.; Выбраныя творы. С. 461.

Нуда, калі не ведаеш, чым засмуціцца, аб чым патрывожыцца, да чаго прыкласці рукі.

— Дзённікі, 6 мая 1942 г.; Выбраныя творы. С. 463.

Горш за ўсё ў жыцці — няпэўнасць. Аддаю перавагу яснасці. Няхай цяжкай.

Літаратура

• Мележ І. Выбраныя творы. - Мн.: Беллітфонд, 2001.