Адам Міцкевіч

Ада́м Берна́рд Міцке́віч (па-польску: Adam Bernard Mickiewicz) — польскі паэт беларускага паходжання, публіцыст (у тым ліку палітычны), асветнік, дзеяч нацыянальна-вызваленчага польскага руху, сябар Таварыства філаматаў. Некаторымі з беларускіх літаратараў Міцкевіч вызнаецца за аднаго з пачынальнікаў новай беларускай літаратуры і беларускага польскамоўнага паэта.

Адам Міцкевіч

Нараджэнне

24 снежня 1798 фальварак Завоссе Навагрудскага павета Літоўскай губерні Расійскай імперыі

Смерць

26 лістапада 1855 Канстанцінопаль, Асманская імперыя

Грамадзянства

Польшча

Род дзейнасці

паэт

Цытаты

На беларускай мове, якую называюць русінскай альбо літоўска-русінскай <…> размаўляе каля дзесяці мільёнаў чалавек; гэта самая багатая і самая чыстая гаворка, яна ўзнікла даўно і выдатна распрацавана. — З лекцый у парыжскім Калеж дэ Франс

Я выплыў на прастор сухога акiяна; Воз, быццам лодка, тоне, ў зеленi нырае, У хвалях кветак, шумных траў, мiнаю Здалёк каралавыя астравы бур’яну. Цямнее. Не вiдаць нi шляху, нi кургана. Для лодкi пуцяводных ў небе зор шукаю; Там воблака блiшчыць? Цi золак там палае? Не, гэта — Днестр i ўсходзiць лямпа Акермана. Як цiха! Спынiмся! Я журавоў лёт чую, Якiх бы нават сокал быстры не угледзеў; I як матыль калыша кветку палявую, Як з шорахам вуж прапаўзае недзе. У гэткай цiшынi так чутка ўсё лаўлю я, Што чуў бы гук з Лiтвы. — Нiхто не клiча, едзем! — пераклад Максіма Танка