Юзаф Пілсудскі: Розніца паміж версіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Brubaker610 (размовы | уклад)
Вікіфікацыя
Тэг: рэдактар вікітэксту 2017
Brubaker610 (размовы | уклад)
др Картка
Тэг: рэдактар вікітэксту 2017
Радок 2:
|Імя = {{PAGENAME}}
|Выява = [[Файл:Jozef Pilsudski.jpg|150px|Юзаф Пілсудскі]]
|Подпіс выявы = Юзаф Пілсудскі.
|Дата нараджэння =
|Месца нараджэння =
|Дата смерці =
|Месца смерці =
|Грамадзянства = Польшча
|Род дзейнасці = барацьбіт за незалежнасць
}}
'''[[w:Юзэф Клеменс Пілсудскі|Юзаф Пілсудскі]]''' — [[Польшча|польскі]] барацьбіт за незалежнасць, вайсковы і палітычны дзеяч, кіраўнік дзяржавы у 1918-1922 гг. i галоўнакамандуючы войска польскага з 11 лістапада 1918 г., першы маршал Польшчы з 1920 г.
Радок 15:
{{Q|Цытата=Але на шчасця ў склад Расійскай дзяржавы акрамя карэннай Расіі ўваходзяць таксама і іншыя, гвалтам прыручаныя і ланцугам няволі прыкаваныя, краіны. Насельніцтва гэтых краінаў – палякі, ліцвіны, латышы, русіны – займае абшары, якія раней належалі да Рэчы Паспалітай Польскай. Яны маюць таму зусім іншае гістарычнае мінулае, іншыя традыцыі; усе церпяць пад царатам жорсткія нацыянальныя і рэлігійныя пераследы, якія ўзбуджаюць у іх нянавісць да сённяшніх палітычных адносінаў (…) умовы дазваляюць думаць, што адтуль менавіта выйдзе гэтая сіла, якая затрэць у пыл магутнасць царату.|Аўтар= |Каментар = у газэце "Работнік", 1895 г.|Арыгінал= Lecz na szczęście w skład państwa rosyjskiego oprócz Rosji właściwej wchodzą i inne, przemocą ujarzmione i łańcuchem niewoli przykute do caratu, kraje. Ludność tych krajów – Polacy, Litwini, Łotysze, Rusini – zalega obszary, dawniej do Rzeczypospolitej Polskiej należące. Mają więc ona całkiem inną przeszłość historyczną, inne tradycje; wszystkie zaś cierpią pod caratem srogie prześladowania narodowościowe i religijne, które wśród nich wzbudzają nienawiść ku obecnym stosunkom politycznym (…) warunki każą przypuszczać, że stąd właśnie wyjdzie ta siła, która w proch zetrze potęgę caratu.}}
{{крыніца|Ёанна Героўская-Каллаур: Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919 – 9 września 1920). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnistwo Neriton, Instytut Historii PAN, 2003, с. 51. ISBN 83-88973-60-6. }}
 
{{Q|Цытата=(…) Гэта эксперымент. (…) даю цяпер украінцам магчымасці. Калі ім атрымаецца, тады атрымаецца, не дасягнуць поспеху - не будуць яго мець. Ёсць два спосабы, каб навучыць людзей плаваць. Мне больш падабаецца спосаб кідання іх на глыбокую ваду і прымусу, каб плавалі. Менавіта гэта я раблю з украінцамі.|Аўтар= |Каментар = наконт падтрымкі Польшчы для Украінскай Народнай Рэспублікі, у інтэрвю для англійскай газеты "Daily News", 16 мая 1920 г.|Арыгінал= (…) Jest to eksperyment. (…) daję teraz Ukraińcom możliwości. Jeśli im się uda, to się uda, nie osiągną sukcesu, to nie będą go mieć. Są dwa sposoby, by nauczyć ludzi pływania. Wolę sposób rzucania ich na głęboką wodę i zmuszania, by pływali. To właśnie robię z Ukraińcami.}}
{{крыніца|Лех Вышчэльскі: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, с. 393. ISBN 978-83-11-11934-5.}}
 
{{Q|Цытата=Зямля гэтая сама вырашыць, як ёй жыць, якім правам кіравацца (…) Будзеце, мае спадарства, закліканыя ў бліжэйшым часе да таго, каб вы спачатку пачалі кіраваць сабой самастойна ва ўстановах самакіравання. Пазней прыйдзе момант, калі зможаце свабодна выказаць, як Дзяржава ваша будзе ўладжана. Гэта будзе вялікі акт, калі першы раз чалавек на гэтай зямлі свабодна будзе выказвацца. Закліканы будзе кожны – бедны ці багаты, кожны чалавек будзе мець голас для таго, каб лёс зямлі вырашала большасць.|Аўтар= |Каментар = да жыхароў Мінска, пасля адбіцця горада Польскім Войскам з рук бальшавікоў, 19 верасня 1919 г.|Арыгінал= Ziemia ta sama rozstrzygnie, jak żyć ma, jakim prawem się rządzić (…) Będziecie, moi państwo, powołani w najbliższym czasie do tego, abyście naprzód zaczęli rządzić się sami w instytucjach samorządowych. Potem przyjdzie chwila, kiedy będziecie mogli swobodnie się wypowiedzieć, jak Państwo wasze będzie urządzone. Będzie to wielki akt, gdy po raz pierwszy człowiek na tej ziemi swobodnie wypowiadać się będzie. Powołany będzie każdy – ubogi czy bogaty, każdy człowiek będzie miał głos dlatego, by losem ziemi decydowała większość.}}
{{крыніца|Ёанна Героўская-Каллаур: Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919 – 9 września 1920). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnistwo Neriton, Instytut Historii PAN, 2003, с. 53. ISBN 83-88973-60-6.}}
 
{{Q|Цытата=Калі ва ўсім свеце пануе начэстнасць у палітыцы, якая датычыць ускраінаў, я хацеў б, каб наша ўскраінная палітыка была палітыкай чэснай.|Аўтар= |Каментар = да жыхароў горада Роўна, 9 студзеня 1920 г.|Арыгінал= Jeżeli na całym świecie panuje nieuczciwość w polityce kresowej, ja chciałbym, by nasza polityka kresowa była polityką uczciwą.}}
{{крыніца|Ёанна Героўская-Каллаур: Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919 – 9 września 1920). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnistwo Neriton, Instytut Historii PAN, 2003, с. 53. ISBN 83-88973-60-6. }}
 
{{Q|Цытата=(…) у блыску нашых багнетаў і нашых шабляў вы не павінны бачыць новага накідвання чужай волі. Хачу, каб вы бачылі ў ім адблыск уласнай свабоды. Атаман ваш у сваім прыгожым закліку абяцаў звалаць як найхутчэй свабодны сойм у свабоднай Украіне. Я буду шчаслівы, калі не я - малы слуга свайго народу - але прадстаўнікі сойму польскага і ўкраінскага створаць супольную плятформу паразумення. У імені Польшчы я падымаю крык: Хай жыве свабодная Украіна!|Аўтар= |Каментар = да украінцаў у Вінніцы, 17 мая 1920 г.|Арыгінал= (…) w błysku naszych bagnetów i naszych szabel nie powinniście widzieć nowego narzucania cudzej woli. Chcę abyście w nim widzieli odbłysk własnej wolności. Ataman wasz w swej pięknej odezwie obiecał zwołać jak najprędzej wolny sejm w wolnej Ukrainie. Szczęśliwy będę, kiedy nie ja – mały sługa swego narodu – ale przedstawiciele sejmu polskiego i ukraińskiego ustanowią wspólną platformę porozumienia. W imieniu Polski wznoszę okrzyk: Niech żyje wolna Ukraina!}}
{{крыніца|Лех Вышчэльскі: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, с. 382. ISBN 978-83-11-11934-5.}}
Радок 32 ⟶ 28:
{{крыніца|Лех Вышчэльскі: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, с. 381. ISBN 978-83-11-11934-5.}}
 
== Спасылкі ==
{{wikipedia|Юзаф Пілсудскі|Юзэф Пілсудзкі}}
[[Катэгорыя:Аўтары-П]]