|
=== Беларуская вайсковая камісія ===
{{Q|Цытата=Пачаткам стварэньня арміі стане галоўным чынам падрыхтоўка як афіцэрскіх, так і падафіцэрскіх кадраў. Таму зараз усе афіцэры гарадзенскай і віленскай арганізацыяў, а таксама асобы, зарэгістраваныя ў Менску, пасьля прагляду сваіх дакумэнтаў кваліфікацыйным камітэтам будуць уключаны ў рэзэрв і павінны прайсьці неаднаразовыя курсы афіцэраў і беларусазнаўства, асабліва па беларускай мове і перакладзенай вайсковай тэрміналёгіі. Па сканчэньні курсаў, кожны зь іх атрымае пасаду ў арміі, якая фарміруецца...|Аўтар=|Каментар=З інтэрвію часопісу "Беларускае жыцьцё" (20 нумар, 7 лістапада 1920 году)|Арыгінал=Początkiem tworzenia armii będzie głównie przygotowanie kadr tak oficerskich, jak i podoficerskich. Dlatego teraz wszyscy oficerowie organizacji grodzieńskiej i wileńskiej, a także zarejestrowani w Mińsku, po przejrzeniu ich dokumentów przez Komisję Kwalifikacyjną będą zaliczani do rezerwy i powinni przesłuchać powtórne kursy oficerskie i kursy biełarusoznawstwa, a szczególnie języka białoruskiego i przetłumaczoną terminologię wojskową. Po wysłuchaniu kursów każdy z nich otrzyma odpowiednie stanowisko w formowanym wojsku...}}{{Q|Цытата=ХтукасьцьХуткасьць ажыцьцяўленьня стварэньня арміі будзе залежаць найперш ад працавітасьці вайсковай камісіі й ейнай падкамісіі, а гэтаксама ад мажлівасьці польскіх уладаў, па дамоўленасьці з якімі на падставе наказу Начальніка Польскага панства, вайсковая камісія будзе працаваць і камандаваць беларускімі адзьдзеламі.|Аўтар=|Каментар=З інтэрвію часопісу "Беларускае жыцьцё" (20 нумар, 7 лістапада 1920 году)|Арыгінал=Tempo wprowadzenia w życie tworzenia wojska będzie zależeć przede wszystkim od pracowitości Komisji Wojskowej i jej podkomisji, a także od możliwości władz polskich, w porozumieniu z którymi na podstawie rozkazów Naczelnika Państwa Polskiego, przyjdzie pracować Wojskowej Komisji i dowodzić białoruskimi oddziałami.}}
=== Вільня ===
{{Q|Цытата=Гэта гонар быць ім (беларусам-віленчуком). Не мае тут значэння, ці нехта ўраджэнец горада, ці нехта прышэлец аднекуль. Гэта адначасова імператыў, каб працягваць мясцовую беларускую традыцыю, робячы для яе нешта карыснае, узбагачаючы тым самым агульнае аблічча многанацыянальнай Вільні. У ніякім выпадку не павінна яна страціць свой фармаваны стагоддзямі характар. (…) Дык каб сама сутнасць віленскасці - яе духоўная шматмернасць - сталася трывалым здабыткам свядомасці тых, ад якіх залежаць лёсы гэтага незвычайнага горада пад паўночным небам Еўропы. А сваімі глыбінёвымі таямніцамі, сумежнымі ўжо са звышнатуральнасцю, віленскасць даступная толькі камусці містычна настроенаму.|Аўтар=|Каментар=З артыкула "Быць беларусам-віленчуком"|Арыгінал=}}
=== Літаратура ===
{{Q|Цытата=Станаўленне і развіццё беларускай літаратуры мінулага стагоддзя [XIX ст.]
цесна звязана з польскім літаратурньм рухам. 3 польскага асяроддзя выходзілі людзі, якія
на старонках газет i часопісаў выступалі ў абароне арыгінальнай беларускай творчасці.
Некаторыя з ix нават самі пісалі па-беларуску, спрыяючы гэтым самым узвядзенню
пагарджанай беларускай мовы на ступень літаратурнай. Наглядным прыкладам гэтай
з’явы быў польскі дэмакратычны паэт Уладзіслаў Сыракомля, які не толькі пісаў на
беларускай мове, але таксама выступіў у абароне беларускай творчасці свайго сябра па
пяру Вінцука Дуніна-Марцінкевіча. У той час у польскім штодзённым i перыядычным
друку змяшчаліся народныя песні беларусаў, ix ананімныя творы, разгортваліся спрэчкі
аб вытоках i гістарычным шляху беларускай мовы.|Аўтар=|Каментар=|Арыгінал=}}
=== Віленская беларуская гімназія ===
{{Q|Цытата=Калі я сёння гляджу на нашых выкладчыкаў, дык гэта была плеяда сапраўдных беларускіх інтэлектуалаў яшчэ міжваеннай пары.|Аўтар=|Каментар=З успамінаў.|Арыгінал=}}{{Q|Цытата=Самае прыкметнае, я сапраўды сутыкнуўся тады з чысцюсенькай беларускай мовай, якая зараз забруджана ўплывамі звонку. Гэтая мова гучала! Усе выкладчыкі валодалі цудоўнай мовай. […] Пад кірункам праф. Грышкевіча «гулялі» ў словатворства. Для прыкладу прафесар казаў прыдумаць слова адпаведнае для гумавых ботаў. І мы прыдумалі «мокрастопы», «балотнікі». Была гэта сапраўды інтэлектуальная забава.
.|Аўтар=|Каментар=З успамінаў.|Арыгінал=}}{{Q|Цытата=Была акадэмія. Выступаў Францішак Аляхновіч. Былі вершы Купалы, Коласа. Быў хор у гімназіі, які спяваў патрыятычныя і народныя песні; зразумела, усе ведалі гімн «Мы выйдзем шчыльнымі радамі…». Я і сёння бачу наш бел-чырвона-белы сцяг, чую лозунг
«Жыве Беларусь!».|Аўтар=|Каментар=З успамінаў.|Арыгінал=}}
=== Татары ===
{{Q|Цытата=Татары ў беларускай культуры – гэта багаты яе раздзел. […] Mне толькі застаецца нізка пакланіцца беларускаму народу, які ў далёкім мінулым прыняў татараў у сваю сям’ю i лічыць ix суродзічамі|Аўтар=|Каментар=З публікацыі да 40-годдзя Нівы|Арыгінал=}}
== Пра Канапацкага ==
справа надзвычай актуальная i патрэбная, бо ў гэтай галіне зроблена недаравальна мала.|Аўтар=Сцяпан Александровіч|Каментар=1962 рок|Арыгінал=}}{{Q|Цытата=Мацей Канапацкі для Беларусі зрабіў болей, чым добры дзесятак беларусаў.|Аўтар=Хведар Нюнька|Каментар=|Арыгінал=}}{{Q|Цытата=Палкоўніка Гасана Канапацкага, які быў прадстаўлены мне Беларускай вайсковай камісіяй, прызначаю камандзірам беларускага войска.|Аўтар=[[Юзаф Пілсудскі|Юзэф Пілсудзкі]]|Каментар=З дэкрэту аб дазваленьні фармаваць Беларускай вайсковай камісіі беларускае войска (22 кастрычніка 1919 году)|Арыгінал=Pułkownika Hassana Konopackiego zaproponowanego mi przez Białoruską Wojskową Komisję wyznaczam dowódcą białoruskiego wojska.}}{{Q|Цытата=Гасан Канапацкі не быў ані выбітным камандзірам, ані выдатным палітычным дзеячам. Тым не менш, яго ўдзел у беларускім нацыянальным руху з'яўляецца прыкметным доказам таго, што не толькі беларусы гатовыя былі змагацца за незалежнасць Беларусі.|Аўтар=[[ ЯленаЛена Глагоўская]]|Каментар=|Арыгінал=Hassan Konopacki nie był ani wybitnym dowódcą, ani też działaczem politycznym pierwszej wielkości. Tym niemniej, jego udział w białoruskim ruchu narodowym jest widomym dowodem tego, iż nie tylko Białorusini gotowi byli walczyć o niepodległą Białoruś.}}{{Q|Цытата=Падсумоўваючы палітычную дзейнасць Г. Канапацкага ў перыяд Другой Рэчы Паспалітай, можна сцвердзіць, што ён з'яўляўся беларускім дзячом і быўдзеячом, лаяльным да Польскайпольскай Рэспублікідзяржавы.|Аўтар=[[ ЯленаЛена Глагоўская]]|Каментар=|Арыгінал=Podsumowując działalność polityczną H. Konopackiego w okresie II Rzeczypospolitej, można stwierdzić, że dał się poznać jako działacz białoruski lojalny wobec państwa polskiego.}} ▼{{Q|Цытата=Я лічу (і не толькі я, a i многія літаратуразнаўцы Савецкай Беларусі), што „Ніва” робіць
вельмі важную i каштоўную справу, змяшчаючы цікавыя артыкулы М. Канапацкага,
багатыя фактычным матэрыялам. Даследаванне беларуска-польскіх творчых сувязей –
▲справа надзвычай актуальная i патрэбная, бо ў гэтай галіне зроблена недаравальна мала.|Аўтар=Сцяпан Александровіч|Каментар=1962 рок|Арыгінал=}}{{Q|Цытата=Мацей Канапацкі для Беларусі зрабіў болей, чым добры дзесятак беларусаў.|Аўтар=Хведар Нюнька|Каментар=|Арыгінал=}}{{Q|Цытата=Палкоўніка Гасана Канапацкага, які быў прадстаўлены мне Беларускай вайсковай камісіяй, прызначаю камандзірам беларускага войска.|Аўтар=[[Юзаф Пілсудскі|Юзэф Пілсудзкі]]|Каментар=З дэкрэту аб дазваленьні фармаваць Беларускай вайсковай камісіі беларускае войска (22 кастрычніка 1919 году)|Арыгінал=Pułkownika Hassana Konopackiego zaproponowanego mi przez Białoruską Wojskową Komisję wyznaczam dowódcą białoruskiego wojska.}}{{Q|Цытата=Гасан Канапацкі не быў ані выбітным камандзірам, ані выдатным палітычным дзеячам. Тым не менш, яго ўдзел у беларускім нацыянальным руху з'яўляецца прыкметным доказам таго, што не толькі беларусы гатовыя былі змагацца за незалежнасць Беларусі.|Аўтар=[[Ялена Глагоўская]]|Каментар=|Арыгінал=Hassan Konopacki nie był ani wybitnym dowódcą, ani też działaczem politycznym pierwszej wielkości. Tym niemniej, jego udział w białoruskim ruchu narodowym jest widomym dowodem tego, iż nie tylko Białorusini gotowi byli walczyć o niepodległą Białoruś.}}{{Q|Цытата=Падсумоўваючы палітычную дзейнасць Г. Канапацкага ў перыяд Другой Рэчы Паспалітай, можна сцвердзіць, што ён з'яўляўся беларускім дзячом і быў лаяльным да Польскай Рэспублікі.|Аўтар=[[Ялена Глагоўская]]|Каментар=|Арыгінал=Podsumowując działalność polityczną H. Konopackiego w okresie II Rzeczypospolitej, można stwierdzić, że dał się poznać jako działacz białoruski lojalny wobec państwa polskiego.}}
== Спасылкі ==
{{Вікіпедыя}}
| 