Валерый Маракоў

Валерый Дзмітрыевіч Маракоў (14 (27) сакавіка 1909 — 29 кастрычніка 1937) — беларускі паэт, перакладчык.

• І зноў прыйшоў, і зноў пабачыў родны край,
  І сэрца... сэрца так запаланела.
  І зноў лясы агнём зялёным тут гараць,
  І зноў я свежы стаў і стаў я смелы.
  • Крыніца: верш І зноў прыйшоў, і зноў пабачыў родны край..., 1926

• І ўжо тады, пад белаю калінай
  Нам будзе месяц сыпаць каласы.
  Ітак — бывай, каханая дзяўчына.
  Прыйду я хутка да цябе ў даліну
  Упіцца свежасцю крамянае красы!
  • Крыніца: верш Дзяўчыне, 1926

• Ўсе трывогі — глупства, трэба знішчыць іх,
  Каб квітнела шчасце ў нівах дарагіх,
  Каб над роднай вёскай, на прастор сівы
  Пралілася песня кветак і травы.
  Вось затым сягоння ў радасці бягу
  І ўліваю ў сэрца нашых дзён разгул!
  • Крыніца: верш Я цяпер з хлапцамі ў радасці бягу, 1926