Wikiquote

Рэй Брэдберы: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
Наступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
старонка з цытатамі Рэя Брэдберы
 
Радок 1:
Нас зашмат. Нас мільярды, і гэта зашмат. Усе не ведаюць адзін аднаго. Прыходзяць чужынцы і гвалцяць цябе. Чужыя выдзіраюць у цябе сэрца, высмоктваюць кроў. Божухна, хто гэтыя людзі? Я іх у жыцці ніколі ня бачыў.
 
 
Мы -— немагчымасць у немагчымым сусвеце.
 
 
Як рэдка на твары іншага чалавека можна ўбачыць адлюстраванне твайго ўласнага твару, тваіх патаемных, трапяткіх думак.
 
- Атрымліваецца, я нябожчык? Чатыры гады ляжу на могілках? Чаму ж мне ніхто не паведаміў? ▼
- Нябожчыку складана паведаміць, што Ён памёр. ▼
(“Вітаю, мне трэба ісьці”)▼
 
▲-— Атрымліваецца, я нябожчык? Чатыры гады ляжу на могілках? Чаму ж мне ніхто не паведаміў?
- Гэнры, чатыры гады – доўгі тэрмін… ▼
 
- Не спрачаюся. Але гэта нішто ў параўнаньні зь вечнасьцю. Вечнасьць – вось сапраўдная камэдыя. ▼
▲-— Нябожчыку складана паведаміць, што Ён памёр.
(“Вітаю, мне трэба ісьці”)▼
▲(“Вітаю«Вітаю, мне трэба ісьці”ісьці»)
 
 
▲-— Гэнры, чатыры гады –— доўгі тэрмін…
 
▲-— Не спрачаюся. Але гэта нішто ў параўнаньні зь вечнасьцю. Вечнасьць –— вось сапраўдная камэдыя.
▲(“Вітаю«Вітаю, мне трэба ісьці”ісьці»)
 
 
Мужчыны старэць не сьпяшаюцца, а паміраюць раней. Жанчыны старэюць раней, а паміраць не сьпяшаюцца. ▼
(“Вітаю«Вітаю, мне трэба ісьці”ісьці»)▼
 
 
-— Той, хто гатовы апусьціцца на любы падсьціл, ня мае права разважаць ні пра думкі, ні пра пачуцьці.▼
(«Заданьне на падзел»)
 
 
-— Трэба сёе-тое пераглядзець. Вазьму-ка я назад Джона Чывэра. ▼
 
-— Яшчэ чаго?! Табе –— што лепей, а мне –— што атрымаецца? Чывэра не кранай. Вось табе Пушкін. Нудота. Роб-Грые –— нудота на французкіфранцускі манэр. Кнут Гамсун? Нудота на скандынаўскі манэр. ▼
 
-— Хопіць прычэпліваць цэтлікі. Няма чаго заносіцца, нібыта я двоечніца. Разьлічваеш забраць самыя каштоўныя кнігі, а мяне пакінуць з носам? ▼
 
-— Можна і так сказаць. Гэтыя дутыя аўтарытэты толькі і робяць, што корпаюцца адзін у аднаго ў пупку, сьпяваюць ўзаемныя дыфірамбы на Пятай авеню і ўсю дарогу паляць халастымі! ▼
▲Мужчыны старэць не сьпяшаюцца, а паміраюць раней. Жанчыны старэюць раней, а паміраць не сьпяшаюцца.
(«Заданьне на падзел»)
▲(“Вітаю, мне трэба ісьці”)
 
▲- Той, хто гатовы апусьціцца на любы падсьціл, ня мае права разважаць ні пра думкі, ні пра пачуцьці.
(“Заданьне на падзел”)
 
-— Ох, скажыце, калі ласка! –— Яна села ў фатэль, паклала рукі на калены і нахілілася наперад , ківаючы ў бок кніжных гор. –— Здаецца, я пачынаю разумець, дзе паміж Намі прайшла расколіна. Твае ўлюбёныя кнігі для мяне –— глупства. Мае для Цябе –— барахло. Смецьце . Чаму Мы гэтага не заўважылі дзесяць год таму? ▼
▲- Трэба сёе-тое пераглядзець. Вазьму-ка я назад Джона Чывэра.
▲- Яшчэ чаго?! Табе – што лепей, а мне – што атрымаецца? Чывэра не кранай. Вось табе Пушкін. Нудота. Роб-Грые – нудота на французкі манэр. Кнут Гамсун? Нудота на скандынаўскі манэр.
▲- Хопіць прычэпліваць цэтлікі. Няма чаго заносіцца, нібыта я двоечніца. Разьлічваеш забраць самыя каштоўныя кнігі, а мяне пакінуць з носам?
▲- Можна і так сказаць. Гэтыя дутыя аўтарытэты толькі і робяць, што корпаюцца адзін у аднаго ў пупку, сьпяваюць ўзаемныя дыфірамбы на Пятай авеню і ўсю дарогу паляць халастымі!
(“Заданьне на падзел”)
 
-— Мы шмат чаго не заўважаем, пакульпакуль… ... –— ён запнуўся, –— ...пакуль…пакуль кахаем. ▼
▲- Ох, скажыце, калі ласка! – Яна села ў фатэль, паклала рукі на калены і нахілілася наперад , ківаючы ў бок кніжных гор. – Здаецца, я пачынаю разумець, дзе паміж Намі прайшла расколіна. Твае ўлюбёныя кнігі для мяне – глупства. Мае для Цябе – барахло. Смецьце . Чаму Мы гэтага не заўважылі дзесяць год таму?
(«Заданьне на падзел»)
▲- Мы шмат чаго не заўважаем, пакуль ... – ён запнуўся, – ...пакуль кахаем.
(“Заданьне на падзел”)
Узята з "https://be.wikiquote.org/wiki/Рэй_Брэдберы"