Мікола Ганько
Мікола Ганько — беларускі грамадска-культурны дзеяч. Малодшы брат лідара Саюзу Беларускай Моладзі Міхася Ганько.
Мікола Ганько | |
Файл:Mikola Hanko.jpg | |
Нараджэнне | |
23 траўня 1923 в. Калядзіна, Вілейскі павет, Віленскае ваяводства | |
Смерць | |
16 траўня 1999 (75 гадоў) Таронта, Канада | |
Грамадзянства | |
Польская Рэспубліка, СССР, Германія, Канада | |
Род дзейнасці | |
грамадская і культурная дзейнасць |
Думкі
правіцьУ сваёй дзяржаве мусіць быць свая мова. Для беларускага народа найлепшай формай дзяржаўнага ладу будзе якраз парлямэнцкая сыстэма. |
Машынку нейкую дасталі, 1923 году, мая аднагодка. Ляп, ляп, ляп! Але нічога... Набілі матрыцы, першы нумар напісалі, фарбы трэба было набіваць рукой. Колькі там экзэмпляраў трэба было? Мабыць, 200: людзей многа было. Чатыры старонкі, папера благая, фарба адразу расплываецца, а як замнога, дык распаўзаецца. Усе такія задаволеныя: маем пісьменьнікаў, і нават друкара маем! — Пра выпуск газеты «Зь беларускага жыцьця» |
У 17.20 21.6.1948 вадаплаў «Сатурнія» выехаў з порту, маючы на барту каля 3000 пасажыраў-эмігрантаў. У тым ліку і я. |
Вырастаючы ў таварыстве пісьменьнікаў, паэтаў і гісторыкаў, я моцна палюбіў паэзію зь Янкам Купалам на чале. Калі прыходзіла хандра, я звычайна браў творы Купалы або «Сымона-музыку» Коласа й чытаў. Гэта была мая маральная апора, з якой я браў сілу для далейшага жыцьця… |
Хіба гэта першы раз, што з усіх куткоў сьвету сабраліся дочкі і сыны беларускай зямлі, каб абмеркаваць пытаньні быцьця ці небыцьця Беларусі. Кожны тут прысутны, каму ляжыць на душы яе лёс, мусіць сумленна прыкласьці ўсе свае стараньні, каб праблемы. якія сёньня трывожаць шмат каго з нас, былі пастаўлены пад развагу, былі добра перадуманы і былі зробленыя адпаведныя высновы — На першым з’ездзе беларусаў свету, 8 ліпеня 1993 года. |
Сяньня над Беларусьсю павісла цёмная хмара прывіду 1937 году. — З прывітаньня ХХІІІ сустрэчы беларусаў Паўночнай Амерыкі. |
Правапіс і граматыка, якія ўжываюць газэты, школы, пісьменства і «ўсе» установы ў Рэспубліцы Беларусь, ёсьць плёнам палітыкі генацыду беларускага народу, што як-раз пачынаўся ў 1930-х гг., калі быў выдадзены дэкрэт наркамату БССР ў справе замены беларускай граматыкі й правапісу «эрзацам» беларускай мовы, і дасягнуў вышыні ў 1937—1940 гг. — Пра папярэджанне газеце «Наша Ніва» за тое, што газэта ўжывала класічны правапіс. |