Аляксандр Сувораў
Аляксандар Васілевіч Сувораў — расійскі палкаводзец, тэарэтык ваеннай навукі, генералісімус Расійскай арміі і генерал-фельдмаршал Аўстрыйскай, граф Рымніцкі і Святой Рымскай імперыі, князь Італійскі, князь і «кузен» караля Сардыніі і П’емонту. Кавалер усіх расійскіх і шматлікіх замежных ордэнаў: прускіх Чорнага і Чырвонага Арла, сардынскіх Св. Звеставання і Св. Маўрыкія і Лазара, аўстрыйскага Марыі-Тэрэзіі, баварскага Св. Губерта, францускага Св. Багародзіцы Кармельскай. За ўсё жыццё не прайграў ніводнай бітвы.
Аляксандр Сувораў | |
![]() | |
Нараджэнне | |
Грамадзянства | |
Расія | |
Род дзейнасці | |
палкаводзец |
Выказванні Суворава
правіцьЦяжка ў навуцы — лёгка ў баі. Лёгка ў навуцы — цяжка ў баі. |
Выказванні пра Суворава
правіцьРасея залівала Беларусь крывёю не адзін раз у яе гісторыі. Менавіта карнай экспэдыцыяй супраць польска-беларускага паўстаньня Тадэвуша Касьцюшкі ў 1794 г. беларусам помны “вялікі палкаводзец” імпэрыялістычнай Расеі Сувораў — помны як кат, карнік і мясьнік, правобраз цяперашніх Казанцавых і Трошавых. |
Крыніцы
правіць- ↑ Чачэнскія партызаны згадваюць пра беларускіх // Наша ніва, № 25 (287), 5 ліпеня 2002 г.